۱۳۸۶ بهمن ۲۳, سه‌شنبه

تقاضانومچه

دوزخ شرری زرنج بیهوده‌ی ماست
فردوس دمی زبخت آسوده‌ی ماست
آهای قادر متعال! نه خیر! یک کم تنوعی، خلاقیتی، چیزی. حوصله‌ی این همه چیز تکراری را ندارم دیگر. هیجانم آرزوست.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

موافقم
هر چند برا یمن بیشتر از تکراری بودن به شدت استرس زاست
دیگه رسما حالم بده

ناشناس گفت...

اگر صفت خانوادگی رو در باره ی اون مهمانی نیاورده بودید می شد این سه پست آخر رو این طور جمع کرد که یه مهمونی هیجان انگیز بدین که توش ضمن تماشای صدا و رنگ و بو، پروست بخونیم، تا هم ملال زایل بشه، هم خواست مهمونی حاصل بشه، هم تن جناب پروست در گور قدری آرام بگیره