غرامت مضاعف، فیلمی است که بیلی وایلدر کارگرانی کرده است. فیلم‌نامه را بیلی وایلدر و ریموند چندلر با هم و بر اساس داستانی از جیمز ام. کین نوشته‌اند. فیلم در اواخر دهه‌ی سی میلادی و در لوس‌آنجلس اتفاق می‌افتد. کمی حادثه‌ای کمی پلیسی کمی عاشقانه است. یک کارمند بیمه به خاطر زن یکی از مشتری‌هاش و به کمک همان زن، او را می‌کشد. فیلم با صحنه‌ی اعتراف قاتل شروع می‌شود که لابد برای آن زمان شروع جسورانه‌ای است. آن هم برای یک فیلم پلیسی جنایی که مزه‌ی اصلیش باز کردن گره ماجراست.
لابد خیلی‌ها فیلم را دیده‌اند. ظاهرا جزو کلاسیک‌های سینما است. خیلی علاقه‌ای به دوره کردن تاریخ سینما و کلاسیک دیدن ندارم. این یکی را هم ندیده‌ام. دیروز فیلم‌نامه‌اش را خواندم. کتاب را برداشتم که کناری بگذارم و دور و بر خانه‌مان را جمع و جور کنم. مهمان داشتیم. صفحه‌ی اولش را همین طوری نگاهی کردم و یکی دو خط اول را خواندم. بعد نشد که بگذارمش زمین. خواندمش تا تمام شد. سریع و پرکشش است. چندلر و وایلدر با هم دیالوگ‌های برنده و کوتاه و محشری برای فیلم نوشته‌اند. در همه‌ی دیالوگ‌ها و فضا هم طنز تلخ و تیز و ملایمی هست.
کتاب را رحیم قاسمیان ترجمه کرده و نشر نیلا چاپ کرده است. خب البته خیلی هم خوب و بادقت و ظریف ترجمه کرده است. ترجمه‌ی خوبش کمک کرده شیرینی دیالوگ‌ها حفظ شود.
یک مصاحبه با بیلی وایلدر هم ضمیمه‌ی کتاب هست. درباره‌ی کار با ریموند چندلر و شخصیت اوست. جذاب و خوب است. وایلدر تکه‌هایی از چندلر می‌آید که به ساختن تصویری از شخصیت چندلر خیلی کمک می‌کند.
خلاصه که اگر دستتان رسید بخوانیدش. دو سه ساعتی را احتمالا خوش می‌گذرانید.
لابد خیلی‌ها فیلم را دیده‌اند. ظاهرا جزو کلاسیک‌های سینما است. خیلی علاقه‌ای به دوره کردن تاریخ سینما و کلاسیک دیدن ندارم. این یکی را هم ندیده‌ام. دیروز فیلم‌نامه‌اش را خواندم. کتاب را برداشتم که کناری بگذارم و دور و بر خانه‌مان را جمع و جور کنم. مهمان داشتیم. صفحه‌ی اولش را همین طوری نگاهی کردم و یکی دو خط اول را خواندم. بعد نشد که بگذارمش زمین. خواندمش تا تمام شد. سریع و پرکشش است. چندلر و وایلدر با هم دیالوگ‌های برنده و کوتاه و محشری برای فیلم نوشته‌اند. در همه‌ی دیالوگ‌ها و فضا هم طنز تلخ و تیز و ملایمی هست.
کتاب را رحیم قاسمیان ترجمه کرده و نشر نیلا چاپ کرده است. خب البته خیلی هم خوب و بادقت و ظریف ترجمه کرده است. ترجمه‌ی خوبش کمک کرده شیرینی دیالوگ‌ها حفظ شود.
یک مصاحبه با بیلی وایلدر هم ضمیمه‌ی کتاب هست. درباره‌ی کار با ریموند چندلر و شخصیت اوست. جذاب و خوب است. وایلدر تکه‌هایی از چندلر می‌آید که به ساختن تصویری از شخصیت چندلر خیلی کمک می‌کند.
خلاصه که اگر دستتان رسید بخوانیدش. دو سه ساعتی را احتمالا خوش می‌گذرانید.
پ.ن: من دو سه تا رمان از چندلر خوانده‌ام و لذت برده‌ام ازشان. کلا هم خوشم می‌آید از این بشر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر