ساز نو، آواز نو
۱۳۸۶ خرداد ۳۱, پنجشنبه
روانشاد
ما همونیم که میتونیم کف اقیانوسو با رنگینکمون کاشی کنیم
ما رو دست کم نگیر
ما رو دست کم نگیر
و فقط خبرگان و اهل معنا دانند که این یعنی چی. مگه نه؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پيشنهاد
بايگانی وبلاگ
◄
2013
(9)
◄
اکتبر
(1)
◄
ژوئیهٔ
(1)
◄
مهٔ
(1)
◄
آوریل
(2)
◄
مارس
(2)
◄
فوریهٔ
(1)
◄
ژانویهٔ
(1)
◄
2012
(11)
◄
دسامبر
(1)
◄
اکتبر
(1)
◄
سپتامبر
(1)
◄
اوت
(1)
◄
ژوئیهٔ
(1)
◄
ژوئن
(2)
◄
مهٔ
(2)
◄
آوریل
(1)
◄
مارس
(1)
◄
2011
(26)
◄
دسامبر
(1)
◄
نوامبر
(3)
◄
اکتبر
(1)
◄
سپتامبر
(4)
◄
اوت
(2)
◄
ژوئیهٔ
(1)
◄
ژوئن
(3)
◄
مهٔ
(1)
◄
آوریل
(2)
◄
مارس
(5)
◄
فوریهٔ
(2)
◄
ژانویهٔ
(1)
◄
2010
(38)
◄
دسامبر
(1)
◄
نوامبر
(3)
◄
سپتامبر
(1)
◄
اوت
(4)
◄
ژوئیهٔ
(4)
◄
ژوئن
(5)
◄
مهٔ
(5)
◄
آوریل
(5)
◄
مارس
(2)
◄
فوریهٔ
(4)
◄
ژانویهٔ
(4)
◄
2009
(71)
◄
دسامبر
(6)
◄
نوامبر
(4)
◄
اکتبر
(4)
◄
سپتامبر
(6)
◄
اوت
(7)
◄
ژوئیهٔ
(5)
◄
ژوئن
(7)
◄
مهٔ
(7)
◄
آوریل
(5)
◄
مارس
(8)
◄
فوریهٔ
(6)
◄
ژانویهٔ
(6)
◄
2008
(114)
◄
دسامبر
(8)
◄
نوامبر
(9)
◄
اکتبر
(8)
◄
سپتامبر
(6)
◄
اوت
(5)
◄
ژوئیهٔ
(8)
◄
ژوئن
(10)
◄
مهٔ
(13)
◄
آوریل
(14)
◄
مارس
(6)
◄
فوریهٔ
(13)
◄
ژانویهٔ
(14)
▼
2007
(103)
◄
دسامبر
(12)
◄
نوامبر
(14)
◄
اکتبر
(7)
◄
سپتامبر
(7)
◄
اوت
(10)
◄
ژوئیهٔ
(3)
▼
ژوئن
(14)
باشکوه
باز باران
روانشاد
شئونات
ترش
مرتضی کیوان
کلهی گنده دارم
گلچین روزگار
جلف جواد
هواپیما، اتوبوس؟
زندگی، آبگوشت و دیگر هیچ
سفر
اتوبوسسواری
جوگیرم؟
◄
مهٔ
(8)
◄
آوریل
(9)
◄
مارس
(3)
◄
فوریهٔ
(8)
◄
ژانویهٔ
(8)
◄
2006
(2)
◄
دسامبر
(2)
درباره من
Mim Noon
مشاهده نمایه کامل من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر