بعد از مدت‌ها کاغذ سفید بی‌خطی پیدا کرده‌ام و دارم برای دوستانی چیزی می‌نویسم. خود همین نوشتن روی کاغذ سفید وسوسه‌کننده و لذت‌بخش است؛ چه رسد به تصور این که دوستی در جای دیگری کاغذی را که تو روش نوشته‌ای، دستش گرفته و می‌خواند. تصور شیرینی است.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر