نمیدانم که همه از کجاییم و به سوی کجا میرویم همه. در مورد جزئیات این گزاره چیزی نمیدانم. ولی همهمان میدانیم و میبینیم که میرویم. روزی، شبی، وقتی یا حتی بیوقتی. میرویم به سوی ناشناختهای. بعد باز به درستی همین جمله فکر میکنم. آیا همهمان می دانیم که میرویم؟ من، تو، او، ما، شما، ایشان، ایشان، ایشان؟
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۳ نظر:
همه مي دانيم هر آمدني رفتني دارد اما گاهي يادمان مي رود!!
برو
به آشپزخانه و برای خودت چای بریز!
برای چه منظور؟
خوب اين معلوم است...
انسانهايي معدودي هستند كه مي روند، بيشتر ما را مي برند.
«نك كش كشانت مي برند انا اليه راجعون»
ارسال یک نظر