دیشب رفتیم افطاری. چهار نفر دیگر هم دعوت بودند. آقاها را میشناختم. همدانشکدهای بودند. خانمها را فقط یک بار دیگر توی مهمانی مشابهی دیده بودم. اسم یکی از خانمها را اول تا آخر اشتباه گفتم. به طرز بدی اشتباه و ظاهرا بیربط. موقع خداحافظی تازه فهمیدم بقیه یک اسم دیگری صدا میکنند و من تمام مدت اشتباهی میگفتهام. به روی خودم نیاوردم و خداحافظی کردیم. توی راه برگشت هی حساب میکردم چند بار اسمش را گفتم و احتمال این که نشنیده باشد یا اصلا متوجه نشده باشد چه قدر است. امیدوار ام تا دفعهی بعد که میبینمشان یادش برود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۲ نظر:
سلام.
چرا نیمه ی پر لیوان رو نمی بینید؟شاید بقیه اشتباه اسم ایشون رو صدا می زدند! اعتماد به نفستون رو حفظ کنید!:)
D-:
ارسال یک نظر