وودی آلنِ بی بال و پر

مدتی است که کتاب «بی بال و پر» را گذاشته‌ام سر تخت. گاهی شب‌ها موقع خواب یا صبح که بیدار می‌شوم و به خاطر سرما یا هر چیزی دلم نمی‌خواهد از زیر لحاف بیایم بیرون چند صفحه‌ای ازش می‌خوانم. کتاب طنزهای وودی آلن است. به نظرم، به خاطر تفاوت زبان یا فرهنگ یا ترجمه یا هر چیز دیگری، طنزش متفاوت است. نمی‌شود زیاد پشت سر هم خواندنش. (شاید هم چون طنز خیلی خوبی دارد نمی‌شود پشت سر هم خواندش. درست نمی‌دانم.) برای من ولی چند صفحه‌ی کم و بافاصله‌اش اثر طنز دارد. به نظرم «مرگ در نمی‌زند» هم همین طور بود. آن را امانت گرفته بودم و خواستم که زودتر بخوانم و خوشم نیامد و بی‌خیال شدم. شاید اگر حوصله می‌کردم بیش‌تر خوشم می‌آمد.
بی بال و پر، طنزهای وودی آلن، ترجمه‌ی محمود مشرف آزاد تهرانی، نشر ماهریز، چاپ دوم، 1384

کتاب قطع جیبی خوبی دارد و دست گرفتنش راحت است.