۱۳۸۶ دی ۹, یکشنبه

شانسی

من فکر می‌کنم وودی آلن کلا آدم خوش‌شانسی است و برای همین مچ‌پوینت را می‌سازد. و لابد من چون دست کم آن قدر خوش‌شانس نیستم، ناچار سعی می‌کنم حداقل در تئوری فرض کنم خواست و اراده‌ام روی چیزهای زیادی تاثیر دارد.
اولین دفعه که فیلم را دیدم، از موقعی که پسر تفنگ را برداشت، به قول قصه‌ها، در عین ناباوری باقی فیلم را تماشا کردم. جدی باورم نمی‌شد که طرف بزند دختره را بکشد. امروز هم که دوباره دیدمش، باز هم همین طور.

هیچ نظری موجود نیست: