چشمهایی هست که برق هوششان را نمیشود ندید. چشمهایی هست که مهر پشت آنها خودش را یک جوری نشان میدهد. چشمهایی هست که همیشهی خدا غمگین است. چشمهایی هم هست که زندگی از آنها سر ریز میکند. من این آخریها را دوستتر دارم هر چند که غمگینها جذابتر و سینماییتر و رازآلودتر اند.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
"چشم هایی" که مهر پشت خود را نمی توانند پنهان کنند ؟یا "چشمی" که مهر پشتش تابلو می شود ؟ این برایم همیشه سوال بوده.
و البته مهر همان عشق است دیگر ؟مگه نه ؟
ارسال یک نظر